พรหมโลโกวาท

บุญมิตรทั้งหลายเอย… เธอทำบุญด้วยใจ  เธอย่อมได้รับอานิสงส์แห่งกุศลที่พึงปรารถนา

เพราะได้สละแล้วซึ่งความตระหนี่ ความโง่เขลา แห่งการครอบครองและการยึดถือ

 ไม่ว่าเธอจะอยู่ ณ บริเวณใด ที่ใด ในงานบุญพิธี

ขอเพียงใจตั้งมั่น  ทำงานที่ได้รับมอบหมายด้วยหัวใจที่เบิกบาน 

และมีจิตศรัทธาเปี่ยมล้น…

นั่นแหละ!  

คือกระจกเงาบานใหญ่ ที่สะท้อนถึงแก่นแท้แห่งวิญญาณเสรี สันติสุขโดยธรรม

เธอมิต้องทำต่อหน้า หรือปลอมแปลกกิริยาเสแสร้งใดๆให้ผู้อื่นประจักษ์

สิ่งศักดิ์สิทธิ์อันเหนือภพภูมิทุกๆพระองค์ล้วนแลเห็นและอนุโมทนากับเธอ  

การช่วงชิงบุญ แก่งแย่งอานิสงส์

มิเป็นผลดี 

ไม่รู้หน้าที่

ไม่รู้วิธี

 หากแต่ทำให้การเดินบุญ ขัดข้องล่าช้า ส่งผลให้การปฏิบัติของเธอ

ถูกหน่วงเหนี่ยว…เช่นกัน

การสัมผัสจับต้องวัตถุทาน ยังมิใช่สาระ  หากแต่เป็นกระพี้แห่งกุศโลบาย

 การมองเห็นของบัณฑิตผู้มีปัญญา ได้ใช้ใจเป็นภาชนะรองรับ และเป็นพาหนะลำเลียง

 ย่อมสำเร็จประโยชน์อันยิ่งใหญ่ ได้โดยง่าย

อิทธิบาททั้ง ๔ อินทรีย์ทั้ง ๕ คือเสาเข็มแห่งอุปนิสัยปัจจัย ในขันธสันดาน 

ความงดงามแห่งการเติบโต  รดล้ำด้วยพรหมวิหารธรรม…หล่อเลี้ยงด้วยความเมตตา

และความกรุณาเป็นเบื้องต้น คือจุดเริ่มแห่งการเพาะเมล็ดพันธุ์ 

อันสมบูรณ์ในการสร้างบารมี

 ปราศจากการเกาะเกี่ยวแห่งอุปทาน ตัณหา อยากบุญ อยากบารมี แก่งแย่งช่วงชิง

 ซึ่งมิได้ก่อประโยชน์อันใดเลย  หนำซ้ำย่อมก่อความปฏิคะขัดเคืองและโทสะกำเริบในที่สุด

บุญมิตรทั้งหลาย… เธอได้ขึ้นชื่อว่า เป็นลูกของพระพุทธเจ้าแล้ว จงขยายบุญของเธอ

เริ่มจากหัวใจของเธอก่อน อาศัยความเมตตา กรุณาดังกล่าวเป็นตัวตั้ง 

อภัยทานเป็นตัวส่งเสริมโลกธรรมทั้ง ๘ เป็นรั้วรอบขอบชิด

ไม่ว่าเธอจะทำหน้าที่ใด ทำการใด ย่อมสำเร็จดังมโนหวังอันสูงสุด

คำตรัสของพระพุทธองค์ที่ว่า

“จรถ ภิกฺขเว จาริกํ พหุชนหิตาย พหุชนสุขาย  โลกานุกมฺปาย”

แม้เธอมิได้ครองผ้ากาสาวพัสตร์

แต่พระอยู่ในใจเธอ 

ประโยชน์สุขแห่งการเสียสละ ย่อมเป็นการสร้างทางแห่งบุญ สร้างขั้นบันไดแห่งวาสนา

และเรือนชานแห่งบารมีในที่สุด 

จากจุดเริ่มต้นของหัวใจนี่แหละ! 

มรรค ผล นิพพาน มิต้องแสวงหาจากที่ใดอีกเลย…

ขอความปรารถนาดีจงบังเกิดแก่เธอ

พรหมโลกาบุตรธรรมบาล     

หมายเหตุ อ่านแล้ว...ไม่เข้าใจ โปรดสอบถามอาจารย์ประทีป ยอดวศินโดยตรง